Uitspraak
RECHTBANK NOORD-HOLLAND
Handel, Kanton en Insolventie
locatie Haarlem
Zaaknr./rolnr.: 10634843 \ CV EXPL 23-4913
Uitspraakdatum: 21 februari 2024
Verstekvonnis van de kantonrechter in de zaak van:
de besloten vennootschap
CE Credit Management Invest Fund 1 B.V.
gevestigd te Rotterdam
de eisende partij
gemachtigde: LegalSteps B.V.
tegen
[gedaagde]
wonende te [plaats]
de gedaagde partij
niet verschenen
1.Het procesverloop
1.1.
De eisende partij heeft de gedaagde partij gedagvaard. Tegen de gedaagde partij is verstek verleend.
2.De beoordeling
2.1.
De eisende partij vordert primair veroordeling van de gedaagde partij tot betaling van
€ 671,07, te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de vervaldatum van de facturen tot de dag der algehele voldoening. Daarnaast vordert zij veroordeling van de gedaagde partij tot betaling van de buitengerechtelijke incassokosten. Tot slot vordert de eisende partij veroordeling van de gedaagde partij in de proceskosten.
€ 671,07, te vermeerderen met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf de vervaldatum van de facturen tot de dag der algehele voldoening. Daarnaast vordert zij veroordeling van de gedaagde partij tot betaling van de buitengerechtelijke incassokosten. Tot slot vordert de eisende partij veroordeling van de gedaagde partij in de proceskosten.
2.2.
De eisende partij stelt dat T-Mobile op 16 maart 2018 in een van haar winkels met de gedaagde partij een overeenkomst met betrekking tot data- en/of telecommunicatiediensten (de abonnementskosten) heeft gesloten. Volgens de eisende partij heeft T-Mobile deze overeenkomst op 29 november 2018 wegens wanbetaling ontbonden en haar vordering vervolgens overgedragen aan de eisende partij. De eisende partij vordert nakoming van de overeenkomsten voor zover de gedaagde partij daarin tekort is geschoten en schadevergoeding wegens de (gedeeltelijke) ontbinding daarvan.
2.3.
De eisende partij heeft ter onderbouwing van haar vordering verschillende facturen overgelegd. In de factuur van 20 november 2018 wordt een bedrag van € 2,54 aan ‘kosten papieren factuur’ genoemd. De eisende partij heeft niet toegelicht wat de grondslag is van dit deel van de vordering. De kantonrechter zal het gedeelte van de vordering dat ziet op ‘kosten papieren factuur’ daarom afwijzen.
(Pre)contractuele informatieplichten ten aanzien van de abonnementskosten
2.4.
De vordering is gebaseerd op een overeenkomst tussen een handelaar en een consument, anders dan een overeenkomst op afstand of buiten de verkoopruimte gesloten. Bij het sluiten van dergelijke overeenkomsten moet de handelaar voldoen aan de wettelijke (pre)contractuele informatieplichten van artikel 6:230l aanhef en onder a, b, c, d en f van het Burgerlijk Wetboek (BW). Dit ter bescherming van de consument. De handelaar moet gemotiveerd stellen en onderbouwen dat aan deze plichten is voldaan. De kantonrechter moet er ambtshalve op toezien dat die voorschriften worden nageleefd, dus ook als er geen verweer is gevoerd. Zie, onder meer, het arrest van de Hoge Raad van 12 november 2021 (ECLI:NL:HR:2021:1677).
2.5.
De eisende partij heeft naar het oordeel van de kantonrechter voldoende gesteld en onderbouwd dat zij heeft voldaan aan de op haar rustende informatieplichten als bedoeld in artikel 6:230l BW. De vordering tot betaling van de abonnementskosten ter hoogte van
€ 222,21 is dan ook toewijsbaar, omdat deze vordering de kantonrechter niet onrechtmatig of ongegrond voorkomt. De kosten voor het sms’en en bellen buiten de bundel van
€ 222,21 is dan ook toewijsbaar, omdat deze vordering de kantonrechter niet onrechtmatig of ongegrond voorkomt. De kosten voor het sms’en en bellen buiten de bundel van
€ 301,70zijn eveneens toewijsbaar.
Let op! Het is niet aan de kantonrechter om de verschillende vorderingen aan de hand van de gegevens in de producties uit te splitsen. De eisende partij moet voortaan in de dagvaarding de verschillende vorderingen afzonderlijk specificeren.
Schadevergoeding, rente en buitengerechtelijke incassokosten: verzuim
2.6.
De eisende partij vordert ook i) schadevergoeding als gevolg van ontbinding van de overeenkomst, ii) wettelijke rente vanaf het verstrijken van de betalingstermijn van de facturen en iii) buitengerechtelijke incassokosten. Voor toewijzing van deze vorderingen is vereist dat de gedaagde partij in verzuim verkeert (zie artikel 6:119, 6:96 lid 6 en 6:265 lid 2 BW). De eisende partij heeft echter niet, althans onvoldoende, gesteld dat de gedaagde partij in verzuim is geraakt na het verstrijken van de betalingstermijn van de facturen. Een betaaltermijn op een factuur is op zichzelf namelijk geen fatale termijn als bedoeld in artikel 6:83 aanhef en onder a BW. Daarvoor is in beginsel een voor nakoming overeengekomen termijn vereist. Uit het lichaam van de dagvaarding blijkt niet dat partijen de betalingstermijn zijn overeengekomen, zodat de gedaagde partij niet na het verstrijken van deze betalingstermijn in verzuim is geraakt. De wettelijke rente (ii) zal daarom niet worden toegewezen vanaf het verstrijken van de betalingstermijn van de facturen.
2.7.
De eisende partij stelt dat zij de gedaagde partij in gebreke heeft gesteld bij e-mail van 8 augustus 2018 en legt een document over met daarop de gestelde tekst van de e-mail die alleen ziet op de factuur van 19 juni 2018. Dit lijkt echter niet de origineel verstuurde e-mail te zijn, maar alleen een weergave van de tekst. Daaruit kan niet worden opgemaakt naar welk e-mailadres dit bericht zou zijn verstuurd. Het enkele feit dat het e-mailadres van de gedaagde partij boven de tekst is gedrukt, is daarvoor niet voldoende. Bovendien staat daarop geen datum en tijdstip vermeld waarop de e-mail zou zijn verzonden. Er kan dus niet worden vastgesteld of en zo ja wanneer dit bericht aan de gedaagde partij is verzonden. Dat betekent dat niet kan worden vastgesteld dat de gedaagde partij voor deze factuur en/of dit bedrag door deze e-mail in verzuim is geraakt. Ingebrekestellingen voor de overige facturen ontbreken. De stelling dat vervolgens nog een aanmaning, SMS-berichten en een sommatie zijn gestuurd is ook onvoldoende nu deze niet zijn overgelegd en dus ook daaruit niet kan worden afgeleid dat, wanneer en voor welke facturen en/of bedragen (alsnog) verzuim is ingetreden. Omdat het verzuim niet kan worden vastgesteld heeft de gestelde ontbinding op 29 november 2018 geen rechtsgevolg gekregen. Daarom wordt de vorderingen tot betaling van schadevergoeding (i) op die grond afgewezen. Het beroep op artikel 11 van de algemene voorwaarden maakt dit niet anders, omdat dit zonder nadere toelichting, die ontbreekt, niks toevoegt.
2.8.
Uit de dagvaarding blijkt dat de eisende partij op 7 juni 2019 wel een aanmaning heeft gestuurd met een betalingstermijn van 15 dagen na ontvangst van de aanmaning. Daarin zijn wel de gevorderde bedragen en de daarbij behorende facturen genoemd. Vast staat dat er niet binnen die termijn is betaald, zodat het verzuim op 23 juni 2019 alsnog is ingetreden. De rente is daarom vanaf dat moment toewijsbaar.
2.9.
De gevorderde buitengerechtelijke incassokosten worden afgewezen, omdat niet gebleken is dat de gedaagde partij in verzuim verkeerde op het moment dat de eisende partij de aanmaning van 7 juni 2019 verstuurde. Daarmee is niet voldaan aan de eisen van artikel 6:96 lid 6 BW.
Conclusie
2.10.
Het voorgaande brengt mee dat een bedrag van
€ 221,21(abonnementskosten) en
€ 301,70(sms’en en bellen buiten de bundel) zal worden toegewezen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 23 juni 2019.
€ 221,21(abonnementskosten) en
€ 301,70(sms’en en bellen buiten de bundel) zal worden toegewezen, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 23 juni 2019.
2.11.
De gedaagde partij zal worden veroordeeld in de proceskosten omdat deze grotendeels in het ongelijk is gesteld.
3.De beslissing
De kantonrechter:
3.1.
veroordeelt de gedaagde partij tot betaling van € 522,91 aan de eisende partij, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 23 juni 2019 tot de dag der volledige betaling;
3.2.
veroordeelt de gedaagde partij tot betaling van de proceskosten, die de kantonrechter aan de kant van de eisende partij tot en met vandaag vaststelt op:
€ 108,00 wegens dagvaardingskosten,
€ 322,00 wegens griffierecht en
€ 135,00 wegens salaris gemachtigde;
3.3.
verklaart de veroordeling(en) in dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;
3.4.
wijst af het meer of anders gevorderde.
Dit vonnis is gewezen door mr. M.M. Kruithof en op bovengenoemde datum in het openbaar uitgesproken in aanwezigheid van de griffier.
De griffier De kantonrechter