Uitspraak
RECHTBANK OVERIJSSEL
Team Strafrecht
Meervoudige economische kamer
Zittingsplaats Zwolle
Parketnummer: 84.296944.23 (P)
Datum vonnis: 31 juli 2025
Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen:
[verdachte],
geboren op [geboortedatum] 1971 in [geboorteplaats],
wonende aan de [woonplaats].
1.Het onderzoek op de terechtzitting
Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 17 juli 2025.
De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie en van wat door verdachte en zijn raadsvrouw mr. D.A.J. Spierings, advocaat in Apeldoorn, naar voren is gebracht.
2.De tenlastelegging
De verdenking komt er, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte op 14 november 2023 te [plaats]:
feit 1:samen met een ander opzettelijk professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, heeft opgeslagen, voorhanden heeft gehad en/of aan een pseudokoper ter beschikking heeft gesteld;
feit 2:samen met een ander opzettelijk professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, heeft opgeslagen (in een woning en/of een voertuig) en/of voorhanden heeft gehad;
feit 3:een busje pepperspray voorhanden heeft gehad.
Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:
1
hij op of omstreeks 14 november 2023 te [plaats],
tezamen en in vereniging met een (of meer) ander(en), althans alleen,
opzettelijk, professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, te weten:
300, althans één of meerdere stuks Knalvuurwerk (Super Cobra 6), (afzonderlijk COV-rapport), heeft opgeslagen en/of voorhanden heeft gehad en/of aan een ander (pseudokoper
[verbalisant 1] en/of P1214) ter beschikking heeft gesteld;
2
hij op of omstreeks 14 november 2023 te [plaats],
tezamen en in vereniging met een (of meer) ander(en), althans alleen,
opzettelijk, professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, te weten
- 303, althans één of meerdere stuks Knalvuurwerk met P1 gevaarsaspecten (Super Cobra 6), (Pag. 204) en/of
- 90, althans één of meerdere stuks Knalvuurwerk (Dumbum 120 db), (Pag. 210) en/of
- 2588, althans één of meerdere stuks Knalvuurwerk (Cracker, FP3 Nitraten), (Pag. 213) en/of
- 0,200 kilogram, althans een hoeveelheid Romeinse kaars (3101 MAGICAL SHOT 10SH), (Pag. 216) en/of
- 0,200 kilogram, althans een hoeveelheid Knalstreng (Flah cracker 100s), (Pag. 219) en/of
- 0,300 kilogram, althans een hoeveelheid Knalvuurwerk (MEGATRESK), (Pag. 222) en/of
- 0,895 kilogram, althans een hoeveelheid Knalvuurwerk (Diverse knal), (Pag. 225) en/of
- 4, althans één of meerdere stuks Knalvuurwerk (Super Cobra 6), Pag. 254),
heeft opgeslagen (in een woning aan de [adres] te [plaats] en/of in een voertuig VW Transporter kenteken [kenteken]) en/of voorhanden heeft gehad;
3
hij op of omstreeks 14 november 2023 te [plaats]
een wapen van categorie II, onder 6 van de Wet wapens en munitie, te weten een zwart busje pepperspray (zonder opdruk), zijnde een voorwerp bestemd voor het treffen van personen met giftige, verstikkende, weerloosmakende, traanverwekkende en soortgelijke stoffen voorhanden heeft gehad.
3.De voorvragen
3.1
Geldigheid van de dagvaarding, bevoegdheid van de rechtbank
De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding geldig is en dat zij bevoegd is tot
kennisneming van deze zaak.
3.2
Ontvankelijkheid van de officier van justitie
3.2.1
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft bepleit dat het Openbaar Ministerie niet ontvankelijk moet worden verklaard in de vervolging van verdachte. Daartoe heeft zij – samengevat – het volgende aangevoerd.
Allereerst heeft de raadsvrouw gesteld dat het bevel tot pseudokoop onrechtmatig is geweest, omdat het handelen in de voorfase onrechtmatig was en er niet op juiste wijze uitvoering is gegeven aan het bevel. Daarnaast heeft zij betoogd dat het Tallon-criterium is geschonden, omdat niet kan worden vastgesteld dat de (mede-)verdachte al voor de inzet van de pseudokoper opzet heeft gehad op het verkopen van (een grote hoeveelheid) vuurwerk. Vóórdat het bevel pseudokoop is afgegeven, worden er 1 tot 10 stuks aangeboden en wordt aangestuurd op de koop van 300 stuks, die medeverdachte zelf niet had, maar nog moest bestellen. De medeverdachte is daartoe door het optreden van de politie bewogen. De politie begaat op dat moment een strafbaar feit, te weten overtreding van art. 1.2.2 Vuurwerkbesluit, om een verdachte in beeld te krijgen. Daarvoor is art. 3 Politiewet geen toereikende basis. Voorgaande levert een onherstelbaar vormverzuim op als bedoeld in artikel 359a Wetboek van Strafvordering (Sv) en maakt dat de officier van justitie (primair) niet-ontvankelijk is in de vervolging van verdachte.
3.2.2
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat het Openbaar Ministerie ontvankelijk is in de vervolging van verdachte. De politie heeft gezien dat vuurwerkhandelaren zich tegenwoordig anders gedragen op Telegram dan voorheen en zij heeft haar optreden ook in die zin aangepast. De politie heeft op Telegram in de telegramgroep ‘Vuurwerkhandel’ de open vraag neergelegd of iemand vuurwerk heeft. Mede gezien de brede regio die in het verzoek is genoemd, was de vraag niet zodanig dat de politie al wist dat men bij verdachten zou uitkomen. De vraag was niet specifiek op verdachten gericht. Men zit in deze telegramgroep om vuurwerk te verkopen. Vanuit die intentie wordt op het verzoek van de politie gereageerd. Een en ander is niet in strijd met het Tallon-criterium en levert geen vormverzuim in de zin van artikel 359a Sv op.
3.2.3
Het oordeel van de rechtbank
3.2.3.1 Feiten en omstandigheden
De rechtbank stelt op grond van het dossier en de behandeling ter terechtzitting de volgende feiten en omstandigheden vast. [1]
De politie heeft op grond van artikel 3 Politiewet op Telegram onderzoek gedaan naar de vraag wie vuurwerk te koop aanbood en leverde. Op dinsdag 7 november 2023 om 13:21 stuurde verbalisant ‘[verbalisant 1]’ in de Telegramgroep ‘Vuurwerkhandel’ het volgende bericht:
‘*GEZOCHT*
Van alles, maar vooral:
C6
DumBum
Shells
Prof pakketten sier
Omgeving Arnhem, Zevenaar, Ede, Barneveld, Wageningen. Ook kartonnen/grote hoeveelheden. Wel normale prijzen aanbieden!’ [2]
Op 8 november 2024 om 07:07 uur ontving verbalisant ‘[verbalisant 1]’ een privé-bericht van gebruiker ‘[accountnaam]’:
Verbalisant ‘[verbalisant 1]’ reageerde op 8 november 2023 om 09:17 uur:
‘Ook grotere hoeveelheden’? [4]
Op 8 november 2023 om 09:19 uur stuurt gebruiker ‘[accountnaam]’:
‘Ja karton kan ook’ [5]
en om 14:08 uur:
‘Dus als je wil hoor het graag vnv dan maak ik me bestelling groter’ [6]
Op 8 november 2023 om 15:53 uur gaf de officier van justitie een mondeling bevel pseudokoop af. Ter bevestiging van dat mondelinge bevel is op 9 november 2023 een proces-verbaal aanvraag pseudokoop/pseudo dienstverlening opgemaakt. [7] Hierop is ter bevestiging van voormeld mondeling bevel op 10 november 2023 het schriftelijk bevel opgemaakt. Daarin is bepaald dat de pseudokoop op de volgende wijze zal plaatsvinden:
‘Via de berichtendienst Telegram, waarop de verdachte(n) advertenties plaatst en het betreffende vuurwerk ten verkoop aanbied(en), zal contact gemaakt worden met verdachte(n). Daarna zal een bestelling geplaatst worden en een nadere afspraak worden gemaakt voor het leveren van de goederen. Na levering zal verdachte worden aangehouden’. [8]
‘Via de berichtendienst Telegram, waarop de verdachte(n) advertenties plaatst en het betreffende vuurwerk ten verkoop aanbied(en), zal contact gemaakt worden met verdachte(n). Daarna zal een bestelling geplaatst worden en een nadere afspraak worden gemaakt voor het leveren van de goederen. Na levering zal verdachte worden aangehouden’. [8]
3.2.3.2 Juridisch kader
De rechtbank dient te beoordelen of sprake is geweest van een onherstelbaar vormverzuim in
het voorbereidend onderzoek als bedoeld in artikel 359a Sv en, zo ja, wat daarvan de
rechtsgevolgen zijn.
Art. 359a Sv ziet op onherstelbare vormverzuimen die zijn begaan bij het voorbereidend onderzoek tegen de verdachte. Daaronder zijn ook normschendingen bij de opsporing begrepen. Op grond van het tweede lid van art. 359a Sv zijn de volgende factoren van belang voor de vraag of een rechtsgevolg als bedoeld in art 359a Sv dient te worden verbonden. De eerste factor is "het belang dat het geschonden voorschrift dient". De tweede factor is "de ernst van het verzuim". Bij de beoordeling daarvan zijn de omstandigheden van belang waaronder het verzuim is begaan. Daarbij kan ook de mate van verwijtbaarheid van het verzuim een rol spelen. De derde factor is "het nadeel dat daardoor wordt veroorzaakt". Bij de beoordeling daarvan is onder meer van belang of en in hoeverre de verdachte door het verzuim daadwerkelijk in zijn verdediging is geschaad. [9] Uit de jurisprudentie [10] volgt voorts dat het bij beantwoording van de vraag of aan vormverzuim een rechtsgevolg moet worden verbonden en zo ja welk, in de kern gaat om afweging van de met vervolging en berechting van strafbare feiten gemoeide belangen, waaronder de belangen van waarheidsvinding en van de bestraffing van de daders van strafbare feiten, en de belangen die de handhaving van grondrechten en de bevordering van een normconform verloop van het voorbereidend onderzoek betreffen. Daarbij geldt volgens de jurisprudentie als uitgangspunt dat het rechtsgevolg in verhouding moet staan tot de aard en de ernst van het vormverzuim en het door de verdachte als gevolg van het vormverzuim geleden nadeel. Dit brengt mee dat bezien vanuit het perspectief van de belangen die zijn gemoeid met vervolging en berechting van strafbare feiten, waar mogelijk, wordt volstaan met het minst verstrekkende rechtsgevolg.
-Als vereiste voor toepassing van strafvermindering als rechtgevolg geldt dat de verdachte door het vormverzuim daadwerkelijk nadeel heeft ondervonden en dat strafvermindering ook in het licht van het belang van het geschonden voorschrift en de ernst van het verzuim gerechtvaardigd is. Er dient sprake te zijn van een voldoende ernstig vormverzuim dat concreet de belangen van de verdachte heeft aangetast.
-Bij bewijsuitsluiting als rechtsgevolg gaat het om gevallen waarin het uitsluiten van bepaalde resultaten van het opsporingsonderzoek voor het gebruik voor het bewijs noodzakelijk is om een schending van artikel 6 EVRM te voorkomen. In geval van een ernstige schending van een strafvorderlijk voorschrift of rechtsbeginsel kan bewijsuitsluiting noodzakelijk worden geacht als rechtsstatelijke waarborg en als middel om met de opsporing en vervolging belaste ambtenaren te weerhouden van onrechtmatig optreden en daarmee als middel om te voorkomen dat vergelijkbare verzuimen in de toekomst zullen plaatsvinden.
-Niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie in de vervolging komt als rechtsgevolg slechts in uitzonderlijke gevallen in aanmerking. Zo een geval doet zich voor wanneer op het recht van de verdachte op een eerlijke behandeling van zijn zaak een zodanig ernstige inbreuk is gemaakt dat geen sprake meer kan zijn van een eerlijk proces in de zin van art. 6 EVRM. Het moet dan gaan om een onherstelbare inbreuk op het recht op een eerlijk proces die niet op een aan de eisen van een behoorlijke en effectieve verdediging beantwoordende wijze is of kan worden gecompenseerd. Daarbij moet die inbreuk het verstrekkende oordeel kunnen dragen dat in de bewoordingen van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ”the proceedings as a whole were not fair”. Aanleiding voor niet-ontvankelijkverklaring op deze grond kan bestaan in het geval dat de verdachte door een opsporingsambtenaar dan wel door een persoon voor wiens handelen de politie of het Openbaar Ministerie verantwoordelijk is, is gebracht tot het begaan van het strafbare feit waarvoor hij wordt vervolgd, terwijl zijn opzet tevoren niet al daarop was gericht (vgl. HR 29 juni 2010, ECLI:NL:HR:2010:BL0655; HR 4 december 1979, ECLI:NL:HR:1979:AB7429 – Tallon) .
3.2.3.3 Overweging over de ontvankelijkheid ten aanzien van de ten laste gelegde feiten
Vóórdat een mondeling bevel tot pseudokoop was afgegeven, heeft de politie op Telegram in de openbare groep ‘vuurwerkhandel’ de mededeling geplaatst dat vuurwerk werd gezocht. Dat verzoek was niet beperkt tot vuurwerk in het algemeen; met zoveel woorden werd gevraagd naar professioneel vuurwerk (Cobra 6, Dumbum en shells). Nadat ‘[accountnaam]’, dit is de Telegram-accountnaam van verdachte, daarop via de
privé-chatfunctie bevestigend had gereageerd, is in die privé-chatfunctie een gesprek tussen beiden gevoerd. Zo vroeg de politie ‘[accountnaam]’ via deze privé-chatfunctie of deze grotere hoeveelheden (professioneel) vuurwerk kon leveren, waarop ‘[accountnaam]’ meedeelde, wederom in die privé-chatfunctie, dat hij ook een “karton” kon leveren en dat hij dat graag hoort zodat hij zijn bestelling dan groter maakt.
privé-chatfunctie bevestigend had gereageerd, is in die privé-chatfunctie een gesprek tussen beiden gevoerd. Zo vroeg de politie ‘[accountnaam]’ via deze privé-chatfunctie of deze grotere hoeveelheden (professioneel) vuurwerk kon leveren, waarop ‘[accountnaam]’ meedeelde, wederom in die privé-chatfunctie, dat hij ook een “karton” kon leveren en dat hij dat graag hoort zodat hij zijn bestelling dan groter maakt.
Hoewel aan de officier van justitie in het algemeen kan worden toegegeven dat het personen die op Telegram in de openbare groep ‘Vuurwerkhandel’ actief zijn erom te doen is vuurwerk te kopen en te verkopen, betekent dat naar het oordeel van de rechtbank niet dat onder de omstandigheden zoals deze in deze zaak zijn vastgesteld zogeheten voorbereidingshandelingen met betrekking tot het voorhanden krijgen, de koop en verkoop en het ter beschikking stellen van professioneel vuurwerk, zonder een voorafgaand bevel pseudokoop, mochten plaatsvinden.
Immers, de politie heeft bij haar uitvraag in de openbare Telegramgroep ‘vuurwerkhandel’ expliciet en specifiek gevraagd naar bepaalde soorten professioneel vuurwerk en zij heeft dit, in reactie op het positieve antwoord van ‘[accountnaam]’ in de privé-chatfunctie van genoemde groep ’vuurwerkhandel’ herhaald.
Hierbij is van belang dat het volgens art. 9.2.2.1 Wet Milieubeheer in samenhang met art. 1.2.2 lid 5 Vuurwerkbesluit is verboden handelingen met professioneel vuurwerk (kort gezegd: afleveren, voorhanden hebben, opslag, handel, aanbieden) voor te bereiden, zoals het te koop vragen van dat professionele vuurwerk. Overtreding van dit verbod is, gezien de artikelen 1a, onder 1, 2 en 6 WED, een economisch delict. Een en ander vond plaats vóórdat een bevel pseudokoop was aangevraagd en afgegeven. Dit klemt omdat op grond van een zodanig bevel in het kader van de uitvoering daarvan specifieke toestemming kan worden verleend bepaalde strafbare feiten te begaan in de uitoefening van de rol van pseudokoper. Daarvan was in de zaak nog geen sprake, terwijl ook art. 3 Politiewet hiertoe geen grondslag biedt.
Naar het oordeel van de rechtbank is reeds door dit politieoptreden, dat de rechtbank typeert als een ernstige inbreuk op het legaliteitsbeginsel, sprake van een onherstelbaar vormverzuim. Dit klemt temeer nu de politie in de voorfase nog verder is gegaan door ‘[accountnaam]’ via communicatie in die privé-chatfunctie ertoe te brengen om een veel grotere hoeveelheid professioneel vuurwerk ter doorverkoop en aflevering te verwerven dan hem op het moment van zijn eerste reactie op de uitvraag van de politie ter beschikking en voor ogen stond.
De eerder genoemde derde factor van beoordeling is het nadeel dat door het vormverzuim wordt veroorzaakt. In de jurisprudentie is onder de term “Schutznorm” beschreven dat indien het niet de verdachte is die door het vormverzuim is getroffen in het belang dat de overtreden norm beoogt te beschermen, in de regel geen rechtsgevolg hoeft te worden verbonden aan de te berechten zaak tegen een medeverdachte. In de onderhavige zaak is de rechtbank van oordeel dat het rechtsgevolg voor verdachte en medeverdachte gelijk moet zijn en overweegt daartoe het volgende. De hiervoor overwogen ernstige inbreuk op het legaliteitsbeginsel beoogt iedere burger te beschermen tegen onrechtmatig overheidsoptreden, dus ook verdachte. Daarenboven is de rechtbank uit het dossier en uit het ter zitting verhandelde duidelijk gewaar geworden dat verdachte aan zijn medeverdachte zoon oogluikend toeliet dat hij zich actief inliet met professioneel vuurwerk. Hij deed dat om voor hem moverende opvoedkundige redenen teneinde de verstandhouding tussen hem en zijn zoon te verbeteren. Eerst toen hij van zijn zoon hoorde van de grote partij vuurwerk waarvoor hij een koper had, heeft verdachte besloten, voor de veiligheid van zijn zoon, hem te begeleiden bij de overdracht. Naar het oordeel van de rechtbank zijn beide verdachten zozeer met elkaar verbonden in het gedrag naar aanleiding van de pseudokoop, dat verdachte evenzeer en even zwaar door het vormverzuim is getroffen als de medeverdachte.
Onder de hiervoor vastgestelde omstandigheden, bezien in onderling verband en samenhang en in het licht van het hiervoor geschetste juridisch kader, is de rechtbank van oordeel dat de zoon van verdachte en dus ook verdachte door de politie, zonder een voorafgaand bevel pseudokoop, is gebracht tot het ter beschikking stellen van een hoeveelheid professioneel vuurwerk, een strafbaar feit, terwijl niet kan worden vastgesteld dat zijn opzet op die hoeveelheid reeds tevoren gericht was.
In het licht van het hiervoor geschetste juridisch kader brengt dit de rechtbank tot de slotsom dat de officier niet-ontvankelijk is in de vervolging van het aan verdachte onder 1 ten laste gelegde feit.
Voor zover dit verweer de overige aan verdachte ten laste gelegde feiten betreft, verwerpt de rechtbank dat verweer. Daartoe overweegt de rechtbank het volgende.
Blijkens het bevel pseudokoop was de uitvoering erop gericht om bij de verdachte een bestelling voor (illegaal) vuurwerk te plaatsen, een nadere afspraak voor de levering daarvan te maken en om verdachte na de levering van het vuurwerk aan te houden. Dat is ook gebeurd. Op 14 november 2023 zijn verdachte en zijn medeverdachte, [medeverdachte], aangehouden. Bij die gelegenheid wordt bij onderzoek van de door hem bestuurde auto, een VW Polo, een busje pepperspray aangetroffen.
Gelet op de verklaring van verdachte ter terechtzitting, dat het busje pepperspray al jaren in de auto van zijn vrouw lag, kan in het licht van het hiervoor geschetste juridisch kader wat betreft die pepperspray geen sprake zijn van een onherstelbare inbreuk op het recht op een eerlijk proces die moet leiden tot niet-ontvankelijkheid van de officier van justitie in de vervolging van het onder 3 ten laste gelegde feit.
Dit geldt eveneens ten aanzien van het onder 2 tenlastegelegde feit. Dit feit ziet op vuurwerk dat is aangetroffen en in beslag genomen in de woning waar verdachte met zijn zoon, tevens mede-verdachte, en zijn echtgenote woont, nadat die woning met toestemming van laatstgenoemde is betreden. [11]
Dit betekent dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging van de onder 2 en 3 ten laste gelegde feiten.
3.3
Schorsing van de vervolging
De rechtbank heeft vastgesteld dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.
4.De bewijsmotivering
4.1
Het standpunt van de officier van justitie
De officier van justitie heeft zich – conform zijn overgelegde schriftelijke requisitoir – op het standpunt gesteld dat het ten laste gelegde onder 2 en 3 wettig en overtuigend bewezen kan worden verklaard.
4.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft (subsidiair) aangevoerd dat het wapen en het aangetroffen vuurwerk in de woning van het bewijs moet worden uitgesloten. Ter toelichting en onder verwijzing naar hetgeen zij in het kader van haar verweer tot niet-ontvankelijkheid naar voren heeft gebracht, heeft de raadsvrouw betoogd dat verdachte door de hiervoor genoemde vormverzuimen in zijn belangen is geschaad, dat de politie door haar handelen buitensporig veel nadeel heeft veroorzaakt, wat – zoals de rechtbank begrijpt – tot vrijspraak van de feiten 2 en 3 dient te leiden.
4.3
Het oordeel van de rechtbank
4.3.1
Feiten en omstandigheden
De rechtbank stelt op grond van het dossier en de behandeling ter terechtzitting de volgende feiten en omstandigheden vast die naast en in aanvulling op de hiervoor onder 3.2.3 vastgestelde feiten van belang zijn.
Op 14 november 2023 heeft verdachte in samenwerking met zijn zoon, tevens mede-verdachte, het door de politie bestelde vuurwerk afgeleverd, waarna zij zijn aangehouden. Bij die gelegenheid werd bij onderzoek van de door hem bestuurde auto, een VW Polo, een busje pepperspray en in de VW Transporter nog drie stuks Cobra 6 vuurwerk aangetroffen. Een en ander vormde aanleiding om de woning aan de [adres] te [plaats], waar verdachte met zijn vrouw en kinderen woont, te betreden ter inbeslagneming. Dat gebeurde met toestemming van verdachte’s echtgenote, [naam]. In de kelder van genoemde woning trof de politie een bak met meerdere soorten vuurwerk van een lichtere categorie aan. Het aangetroffen vuurwerk, met een totaal (bruto) gewicht van 65 kilogram, is vervolgens in beslag genomen en onderzocht. [12] Gebleken is dat sprake is van professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, namelijk:
- 300 stuks Knalvuurwerk met P1 gevaarsaspecten (Super Cobra 6);
- 90 stuks Knalvuurwerk (Dumbum 120 db);
- 2588 stuks Knalvuurwerk (Cracker, FP3 Nitraten);
- 0,200 kilogram Romeinse kaars (3101 MAGICAL SHOT 10SH);
- 0,200 kilogram Knalstreng (Flah cracker 100s);
- 0,300 kilogram Knalvuurwerk (MEGATRESK);
- 0,895 kilogram Knalvuurwerk (Diverse knal);
- 4 stuks Knalvuurwerk (Super Cobra 6). [13]
Verdachte heeft verklaard dat hij wist van de aanwezigheid van het vuurwerk in zijn woning. [14]
4.3.2
Bewijsoverwegingen
4.3.2.1 Ten aanzien van feit 3
Uit hetgeen hiervoor is overwogen volgt dat in verband met de beoogde pseudokoop sprake is van een ernstige schending van een strafvorderlijk voorschrift. Dit betekent dat verdachte is aangehouden bij de uitvoering van een pseudokoop die vanwege de daaraan klevende tekortkomingen onrechtmatig is. Uit het dossier en het verhandelde ter zitting is de rechtbank niet gebleken van feiten en omstandigheden waaruit op zichzelf, los van de gang van zaken met het oog op het tot stand brengen van een pseudokoop, ten aanzien van verdachte een redelijk vermoeden van schuld aan overtreding van het Vuurwerkbesluit en/of de Wet Wapens en Munitie voortvloeit, dan wel van aanwijzingen die rechtvaardigen dat opsporingsambtenaren de hun bij de WED toegekende bevoegdheden in verband met een mogelijke overtreding van het Vuurwerkbesluit uitoefenen “in het belang van de opsporing” en “voor zover dat redelijkerwijs voor de vervulling van hun taak nodig is”. Naar het oordeel van de rechtbank brengt dit mee dat de aanhouding van verdachte onrechtmatig is. Dit impliceert dat het onderzoek in de door verdachte bestuurde auto een wettelijke grondslag ontberen. Daarbij komt dat op grond van het dossier en het verhandelde ter zitting evenmin aannemelijk is geworden dat verdachte bij zijn aanhouding toestemming voor die onderzoeken heeft gegeven. De vondst van het busje pepperspray en de drie Super Cobra 6 vuurwerkstukken is daarmee een rechtstreeks en onmiddellijk gevolg van de onrechtmatige aanhouding. Zoals hiervoor overwogen, vond die aanhouding plaats in het kader van een pseudokoop waarbij sprake is van een ernstige schending van een strafvorderlijk voorschrift. De rechtbank acht deze schending, gezien het verloop van de feiten met het oog op de beoogde pesudokoop, zodanig ernstig dat niet met strafvermindering kan worden volstaan, maar dat het busje pepperspray en de drie Super Cobra 6 stukken van het bewijs moeten worden uitgesloten (vgl. HR 6 februari 2001, ECLI:NL:HR:2001:ZD2324; HR 24 februari 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO1830).
Nu uit het dossier en het verhandelde ter terechtzitting voor het overige niet het wettig en overtuigend bewijs kan worden geput dat verdachte feit 3 heeft begaan, zal de rechtbank hem van dat feit vrijspreken.
4.3.2.2 Ten aanzien van feit 2
Uit het voorgaande volgt dat, nu de rechtbank de drie stuks vuurwerk, type Cobra 6 van bewijs uitsluit, verdachte zal worden vrijgesproken van drie van het tenlastegelegde totaal van 303 Super Cobra 6, onderdeel uitmakend van het eerste gedachtestreepje van feit 2 en van de opslaglocatie “VW Transporter”.
Ten aanzien van het in de woning aangetroffen vuurwerk verwerpt de rechtbank het verweer dat strekt tot bewijsuitsluiting. De rechtbank heeft vastgesteld dat de woning waar verdachte woont met zijn echtgenote en kinderen, onder wie mede-verdachte, is betreden ter inbeslagneming met toestemming van verdachte’s echtgenote. Door die toestemming is er geen sprake is van een situatie waar een bevoegdheid of een dwangmiddel slechts kan worden uitgeoefend of toegepast wordt toegepast nadat aan de daarvoor in acht te nemen wettelijke (vorm)voorschriften is voldaan (vgl. HR 1 februari 2000, ECLI:NL:HR:2000:ZD1694; HR 8 februari 2000, ECLI:NL:HR:2000:AA4742; HR 5 februari 2002, ECLI:NL:HR:2002:AB2873).
Uit het voorgaande volgt voor het overige dat het bij de verdachte in de woning aangetroffen vuurwerk, professioneel vuurwerk voor particulier gebruik in de zin van het Vuurwerkbesluit betrof. Van voorhanden hebben is sprake als de verdachte feitelijke macht over het vuurwerk kan uitoefenen in de zin dat hij erover kan beschikken. Het vuurwerk hoeft zich daarvoor niet noodzakelijkerwijs in de directe nabijheid van de verdachte te bevinden, noch is vereist dat het vuurwerk de verdachte toebehoorde.
De verdachte is woonachtig op genoemd adres en was ook op de hoogte van de aanwezigheid van het vuurwerk in zijn woning. Onder deze omstandigheden kon de verdachte feitelijke macht over dit vuurwerk uitoefenen en had hij deze dus ‘voorhanden’.
De rechtbank acht dan ook wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte dit professioneel vuurwerk bestemd voor particulier gebruik, samen met zijn zoon, tevens medeverdachte, opzettelijk voorhanden heeft gehad en heeft opgeslagen in zijn woning.
Op grond van voorgaande acht de rechtbank de feit 2 dan ook wettig en overtuigend bewezen.
4.4
Voorwaardelijk verzoek horen getuigen
De verdediging heeft bij pleidooi het door de rechter-commissaris afgewezen verzoek herhaald om getuigen te horen om te onderzoeken of de pseudokoop rechtmatig is geweest. Zij heeft dit als een voorwaardelijk verzoek geformuleerd, namelijk indien en voor zover de rechtbank niet tot een niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie of een vrijspraak komt.
De rechtbank wijst dit verzoek af. De officier van justitie wordt niet-ontvankelijk verklaard in de vervolging van feit 1 en verdachte zal van feit 3 worden vrijgesproken. In zoverre is de aan het verzoek verbonden voorwaarde niet vervuld en betreft het verzoek nog slechts feit 2. Gelet op wat de rechtbank ten aanzien van dat feit heeft overwogen, is het horen van die getuigen niet van belang voor het beantwoorden van de vragen van 348 en 350 Sv en is het eveneens onvoldoende onderbouwd.
4.5
De bewezenverklaring
De rechtbank acht op grond van de opgegeven bewijsmiddelen waarin zijn vervat de redengevende feiten en omstandigheden waarop de bewezenverklaring steunt wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het onder 2 laste gelegde heeft begaan, met dien verstande dat:
2
hij op 14 november 2023 te [plaats],
tezamen en in vereniging met een ander,
opzettelijk, professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik, te weten
- 300 stuks Knalvuurwerk met P1 gevaarsaspecten (Super Cobra 6), en
- 90 stuks Knalvuurwerk (Dumbum 120 db), en
- 2588 stuks Knalvuurwerk (Cracker, FP3 Nitraten), en
- 0,200 kilogram Romeinse kaars (3101 MAGICAL SHOT 10SH), en
- 0,200 kilogram Knalstreng (Flah cracker 100s), en
- 0,300 kilogram Knalvuurwerk (MEGATRESK), en
- 0,895 kilogram Knalvuurwerk (Diverse knal), en
- 4 stuks Knalvuurwerk (Super Cobra 6),
heeft opgeslagen (in een woning aan de [adres] te [plaats]) en voorhanden heeft gehad.
De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.
5.De strafbaarheid van het bewezenverklaarde
Het bewezen verklaarde is strafbaar gesteld in artikel 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer in samenhang met artikel 1.2.2 lid 1 van het Vuurwerkbesluit, de artikelen 1a, 2 en 6 van de Wet economische delicten en artikel 47 van het Wetboek van Strafrecht. Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het feit uitsluiten. Het bewezenverklaarde levert op:
feit 2
het misdrijf:
medeplegen van overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens artikel 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer, opzettelijk begaan;
medeplegen van overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens artikel 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer, opzettelijk begaan;
6.De strafbaarheid van verdachte
Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor het bewezenverklaarde feit.
7.De op te leggen straf of maatregel
7.1
De vordering van de officier van justitie
De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van negen maanden waarvan vier maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaren.
7.2
Het standpunt van de verdediging
De raadsvrouw heeft verzocht om aan verdachte geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen en bij de strafoplegging rekening te houden met de persoonlijke omstandigheden van verdachte, zijn blanco strafblad, de beperkte rol welke verdachte ten opzichte van de medeverdachte heef vervuld en de overschrijding van de redelijke termijn.
7.3
De gronden voor een straf of maatregel
Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van het gepleegde feit, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij in het bijzonder het volgende van belang.
De aard en ernst van het feit
Verdachte heeft zich samen met zijn zoon schuldig gemaakt aan het opzettelijk opslaan en voorhanden hebben van professioneel vuurwerk, bestemd voor particulier gebruik. De aangetroffen hoeveelheden bij verdachte hebben opgeteld een netto explosieve massa van ruim 15 kilogram.
Het is algemeen bekend dat vuurwerk zeer gevaarlijk is, vooral als het gaat om professioneel vuurwerk dat massa-explosief kan reageren. Dit betekent dat indien één exemplaar in een partij, waarin de artikelen tegen elkaar aanliggen, tot ontbranding komt en explodeert, de kans bestaat dat de hele partij sympathisch mee-explodeert. Ontploffing van dit professionele vuurwerk had dan ook enorme gevolgen kunnen hebben. Als het vuurwerk tot ontbranding was gekomen, zou dit niet alleen ernstige gevolgen kunnen hebben gehad voor verdachte en zijn gezin, maar ook voor de omringende omgeving. Dat verdachte niet heeft stilgestaan bij deze risico’s neemt de rechtbank hem kwalijk, temeer nu aan hem als vader en gezinshoofd van de jeugdige eigenaar een extra zorgplicht mag worden toegedicht.
Naast de concrete gevaarzetting in deze zaak levert illegaal vuurwerk in zijn algemeenheid een maatschappelijk probleem op. Zo wordt illegaal vuurwerk gebruikt voor plofkraken, bedreigingen, afpersingen en als wapen tegen hulpverleners, gezagdragers en overheidsinstellingen. Door illegaal vuurwerk op te slaan heeft verdachte het risico op deze gedragingen gefaciliteerd. De rechtbank neemt verdachte ook dit zeer kwalijk.
De persoon van verdachte
De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit het justitiële documentatie van verdachte van 12 maart 2025, waaruit blijkt dat hij niet eerder is veroordeeld.
De op te leggen straf
Bij het bepalen van de hoogte van de straf neemt de rechtbank als uitgangspunt dat de aangetroffen hoeveelheden vuurwerk opgesteld een netto explosieve massa van ongeveer 15 kilo hebben. Ook is acht geslagen op de straffen die in soortgelijke zaken plegen te worden opgelegd.
De rechtbank zal een lagere straf opleggen dan door de officier van justitie geëist nu zij tot een andere bewezenverklaring komt. Bij het bepalen van de op te leggen straf weegt zij ook mee dat verdachte ter zitting inzicht heeft getoond in zijn laakbare gedrag. Gelet daarop en het tijdsverloop – waaruit eveneens blijkt dat verdachte geen nieuwe strafbare feiten heeft gepleegd – ziet de rechtbank geen aanleiding om een onvoorwaardelijke gevangenisstraf opleggen.
Alles afwegende, acht de rechtbank een taakstraf voor de duur van 180 uren passend en geboden, met aftrek van enkele uren voor de tijd die verdachte in verzekering heeft doorgebracht. Om recht te doen aan de ernst en de omvang van het bewezen verklaarde, maar ook en vooral om verdachte ervan te doordringen dat hij zich niet opnieuw met professioneel vuurwerk moet inlaten, zal de rechtbank hem daarnaast een voorwaardelijke gevangenisstraf opleggen voor de duur van drie maanden.
Redelijke termijn?
Verdachte is op 15 november 2023 in verzekering gesteld. Als uitgangspunt heeft te gelden dat de behandeling van een zaak ter terechtzitting moet zijn afgerond met een eindvonnis binnen twee jaar nadat de op zijn redelijkheid te beoordelen termijn is aangevangen, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden. De redelijke termijn is aangevangen op 15 november 2023 en het vonnis wordt op 31 juli 2025 gewezen. Op grond daarvan constateert de rechtbank dat er nog geen twee jaar is verstreken en de redelijke termijn niet is geschonden.
7.4
De inbeslaggenomen voorwerpen
De officier van justitie heeft gevorderd dat het in beslag genomen geldbedrag van € 290,00 zal worden verbeurd verklaard.
De raadsvrouw heeft verzocht om teruggave van het geldbedrag.
De rechtbank zal de teruggave aan de verdachte gelasten van het in beslag genomen geldbedrag van € 290,00, aangezien dit geldbedrag niet vatbaar is voor verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer en het belang van strafvordering zich niet tegen teruggave verzet.
8.De toegepaste wettelijke voorschriften
De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 14a, 14b, 14c, 22c en 22d Sr.
9. De beslissing
De rechtbank:
niet-ontvankelijk
- verklaart het openbaar ministerie ter zake van het onder 1 ten laste gelegde niet-ontvankelijk in zijn strafvervolging;
vrijspraak
- verklaart niet bewezen wat aan verdachte onder 3 ten laste is gelegd en spreekt hem daarvan vrij;
bewezenverklaring
- verklaart bewezen dat verdachte het onder 2 ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;
- verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;
strafbaarheid feit
- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar;
- verklaart dat het bewezen verklaarde het volgende strafbare feit oplevert:
feit 2, het misdrijf:
medeplegen van overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens artikel 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer, opzettelijk begaan;
medeplegen van overtreding van een voorschrift, gesteld krachtens artikel 9.2.2.1 van de Wet milieubeheer, opzettelijk begaan;
strafbaarheid verdachte
- verklaart verdachte strafbaar voor het onder 2 bewezen verklaarde;
straf
- veroordeelt verdachte tot een
gevangenisstrafvoor de duur van
3 (drie) maanden;
gevangenisstrafvoor de duur van
3 (drie) maanden;
- bepaalt dat deze gevangenisstraf
in zijn geheel niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten. De rechter kan de tenuitvoerlegging gelasten indien de verdachte voor het einde van de
proeftijd van 3 (drie) jarende navolgende algemene voorwaarde niet is nagekomen:
in zijn geheel niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten. De rechter kan de tenuitvoerlegging gelasten indien de verdachte voor het einde van de
proeftijd van 3 (drie) jarende navolgende algemene voorwaarde niet is nagekomen:
- stelt als
algemene voorwaardedat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
algemene voorwaardedat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;
- veroordeelt de verdachte tot een
taakstraf, bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid voor de duur van
180 (honderdtachtig) uren;
taakstraf, bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid voor de duur van
180 (honderdtachtig) uren;
- beveelt, voor het geval dat de verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht, dat
vervangende hechteniszal worden toegepast voor de duur van
90 (negentig) dagen;
vervangende hechteniszal worden toegepast voor de duur van
90 (negentig) dagen;
- beveelt dat de tijd die de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering heeft doorgebracht, bij de uitvoering van de taakstraf in mindering wordt gebracht, waarbij als maatstaf geldt dat voor de dagen doorgebracht in verzekering, twee uren per dag aftrek plaatsvindt;
het in beslag genomen voorwerp
- gelast de teruggave van het geldbedrag ad € 290,00 (G3094222).